Op dinsdag 26 april was onze vervangende eindejaarsreis ingepland. Normaal zouden we een bezoek brengen aan het dierenpark Planckendael. Omdat de regen en de koude het die dag hadden overgenomen, bedachten we iets anders.

Tijdens het ontbijt bespraken we de alternatieven. We brachten eerst een bezoek aan de Dossinkazerne. Dit museum over de vele oorlogsslachtoffers van de tweede wereldoorlog heeft als hoofdthema ‘massageweld’. Er wordt ook verwezen naar het pestgedrag dat vandaag de dag nog steeds voorkomt. Kortom: uitsluiting van mensen of groepen van mensen. Wat we zagen, maakte indruk. Een aantal onder ons werd er neerslachtig en onrustig van. Na een korte nabespreking lunchten we in Le Pain Quotidien, een biologisch restaurant.

Zo had iedereen voldoende energie om aan het tweede deel van de dag te beginnen: de beklimming van Sint-Romboutstoren. Het ging er competitief aan toe. Het meidengroepje versus de jongens. De jongens gingen er als een speer vandoor en bereikten vrij snel de top. De ‘meiden’ moesten nog heel wat trappen doen. ‘Haast en spoed is zelden goed’ is hier wel van toepassing . Wie te snel boven was, genoot van het uitzicht maar was ‘onderkoeld’. De beklimming was het ‘hoogtepunt’ van de dag. De trappen neerdalen ging, voor de meesten onder ons, een stuk gemakkelijker. Na deze inspanning zijn we nog even de kathedraal ingegaan om een kaarsje te branden.

Het was het een vermoeiende maar geslaagde dag.

Tekst: Mieke, Glenn en Hanan (7TA)